ڏاگهه: ڪاٺين جي هڪ وڏي باهه ٻاري، ان ۾ پاڻ ساڙڻ جو عمل. اهڙو عمل، جنهن ۾ باهه جو وڏو مچ ٻاري، ڪنهن انسان کي ساڙڻ. اڳئين زماني ۾ ڪجهه مجرم سزا ڏيڻ لاءِ ڪاٺين جو ڏاگهه ٺاهيندا هئا، جنهن تي مجرم کي ڏاگهه چاڙهيو ويندو هو. مومل به ڏاگهه چڙهي هئي. شاهه لطيف به پنهنجي شاعريءَ ۾ ڏاگهه جو ذڪر ڪيو آهي:
آءُ اوراهين سپرين، ڏکي مَ ڏاگهه،
مونکي ڏئي واگهه، اَري وئين عشق جي.