شيخ ابراهيم بن عمر سنڌي: همايون بادشاهه جي دور ۾ جڏهن سنڌ ۾ افراتفريءَ جو دور شروع ٿيو، تڏهن شيخ ابراهيم وطن مان لڏي اچي برهانپور ۾ سڪونت اختيار ڪئي. هن بزرگ جو احوال ‘گلزار ابرار’ کان سواءِ ڪنهن به تذڪري ۾ نه ٿو ملي. شيخ ابراهيم دنيا کان بي نياز، گمنامي پسند ۽ گوشه نشين درويش هو. هي برهانپور ۾ آباديءَ کان پري اتر طرف توڪل، زهد ۽ رياضت ۾ مصروف رهندو هو. هن مبارڪ شاهه فاروقيءَ (متوفي: 974هه/ 1566ع) جي دور ۾ وفات ڪئي. اڪثر اهو ڄاڻائين ٿا ته شيخ ابراهيم ڏهين صدي هجريءَ جي ستين ڏهاڪي ۾ وفات ڪئي. هن جي مزار مرجع خاص و عام آهي.