بَئنڪ: بئنڪ هڪ ڪاروباري ادارو آهي. بئنڪ جو رواج اٽليءَ کان شروع ٿيو، جتي ’وينس‘ شهر واپاري مرڪز هو. واپارين جي سهوليت لاءِ ڪي شخص سينٽ مارڪ (St. Mark) جي چوسول تي پئسا رکندا هئا ۽ مختلف سڪن بدلائي ڏيڻ جو ڪاروبار ڪندا هئا. بئنڪ کي اطالوي ٻوليءَ ۾ ”بَينڪو“ يا ”بئڪو“ چيو ويندو هو، ان تان ”بئنڪ“ جو نالو ٺهيو، جو اهو ڌنڌو انهن بينچن تي ويهي ڪندا هئا. اڄ سڄيءَ دنيا ۾ ”بئنڪ“ نالو رائج آهي. بئنڪ هڪ اهڙو ادارو آهي، جنهن ۾ ڪوبه شهري امانت طور پنهنجا پئسا رکي سگهي ٿو. اُهو پئسو ٻن بنيادن تي رکيو ويندو آهي. هڪ ڪرنٽ اڪائونٽ ۾، جنهن مان ڪابه ڪٽوتي ناهي ٿيندي ۽ ٻيو نفعي نقصان جي بنياد تي جمع ڪرايو ويندو آهي. بئنڪون ماڻهن کي قرض به فراهم ڪنديون آهن. جيڪي صنعتي، زرعي، ڪاروباري ۽ ٻين مختلف بنيادن تي هوندا آهن. اڄ جي دور ۾ بئنڪ ۾ جديد ترين سهوليتون مثال طور ڪريڊٽ ڪارڊ، اي ٽي ايم، آن لائين بئنڪنگ ۽ ڪال سينٽرس، يوٽلٽي بلن جي ادائگي وغيره مهيا ڪري رهيون آهن. بئنڪ جو نظام قديم بابلي تاريخ ۾ پڻ ملي ٿو. ان کان پوءِ يونان ۾ پڻ چوٿين صدي عيسويءَ ۾ بئ نڪ جو نظام هلندڙ هو. سنڌ ۾ بئنڪن جي نظام جي شروعات 1858ع کان ٿي، جڏهن برطانيا حڪومت جي ڪوششن سان، ڪراچيءَ ۾ هڪ بئنڪ جي شاخ کلي. ان بئنڪ جو نالو ”آگره ائنڊ ماسٽر مين بئنڪ“ هو، جنهن پنهنجي ايجنسي ڪراچيءَ ۾ قائم ڪئي. انهيءَ سال ”بئنڪ آف ڪراچي“ به قائم ٿي. مطلب ته 1886ع تائين ڪراچيءَ ۾ ڪيترين ٻين بئنڪن جون برانچون کليون. 1920ع ۾ ڪراچيءَ ۾ ڪوآپريٽو بئنڪن جي شروعات ٿي. بئنڪن جي قيام سان، ڪراچيءَ جي ڪاروباري ۽ صنعتي ماڻهن لاءِ قرض حاصل ڪرڻ سان گڏ پنهنجي سرمائي جي حفاظت جي سهوليت به مهيا ٿي. هن وقت سڄي پاڪستان جي سمورن صوبن وانگر سنڌ جي هر وڏي ننڍي شهر ۾ مختلف بئنڪون کلي چڪيون آهن.
Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Bank
1858.00.00 عيسوي
سنڌ ۾ بئنڪن جي نظام جي شروعات 1858ع کان ٿي ، جڏهن برطانيا حڪومت جي ڪوششن سان ، ڪراچيءَ ۾ هڪ بئنڪ جي شاخ کلي ان بئنڪ جو نالو ” آگره ائنڊ ماسٽر مين بئنڪ “ هو