اهل

اَهلَ: ٺٺول طور ڪنهن جي عيب جو نقل. مثال طور ڪنهن منڊي کي ڏسي ان وانگر ”منڊڪ منڊڪ“ ڪري هلڻ.

لفظ اهلھيٺين داخلائن ۾ پڻ استعمال ٿيل آھي
بايزيد بسطامي
ٻارهن امام
ٻارهن ربيع الاول
ارغون
اسد بيگ اسد مرزا
اشعري
اڪادمي ادبيات پاڪستان
برطانيا
الله
ابراهيم خليل ڊاڪٽر
امام
امام حسن عليه السلام
امام حسين عليه السلام
بسطام
ابوبڪر صديق رضه
امير حيدر شاهه
اثناعشري
احسان بدوي
بصره
ادريس محمد مولوي ڊاڪٽر
اهلِ سنت
ايوب فقير
آمريءَ جو مقام
آنگاس
بهاءُ الدين ذڪريا
بهاءُ الدين گودڙيو
بيان العارفين
بيرم خان
آگرو غلام رباني
آغا سيد اسماعيل شاهه اصفهاني
ابنِ مقله بيضاوي
برهانپور ڪي سنڌي اولياء
بکر فقير سومرو
اسم اعظم ڪبريا از ملفوظات الاوليا
تمر فقير
تناسخ
تندسر محلو
ڀٽي مخدوم عبدالرؤف هالائي
توبه سورة
توحيد
ڀرڪيو شيخ ڪاتيار
ثمامه رضه بن آثال
سيد لطف علي شڪر الاهي ٺٽوي
شيخ الڀو ٺٽوي
ترمذي
محمد شفيع رضوي ٺٽوي
محمد محسن پاٽولي ٺٽوي
محمد مقيم شاعر ٺٽوي
الف خان ترين خانبهادر
تسنيم
هن صفحي کي شيئر ڪريو

مختلف - ڀاڱي جون ٻِيون داخلائون

شبلاڻي
طلسم جادو
جهيتو (راند)
چاشني
ٻانڌي (عمل)
چؤنڪ
ٽڪي
پوربي واءُ
تنها
ڀُنگري ڀُونگرِي
مختلف ڀاڱي جا وڌيڪ مضمون